• Ikasle helduen ezaugarriak aztertzea.

• Hizkuntzen irakaskuntza-ikaskuntzako eragile nagusienak azpimarratzea.

• Irakaskuntzaren eta ikaskuntzaren arteko prozesuez jabetzea.

• Hizkuntzen ikaskuntzaren prozesuen ikuspegi orokorra azaltzea.

• Ikasleekin izan daitezkeen zenbait egoera ezagutzea eta biziaraztea.

1. Ikaskuntza

2. Bigarren hizkuntzen ikaskuntzari buruzko teoriak

3. Ikasle heldua

4. Programak

5. Hizkuntzaren ebaluazioa

6. Esku-hartzea

7. H2ren ikaskuntzako ikertzeko metodoak

• Azalpen teorikoak egingo dira, bai irakaslearen aldetik, baita ikasleen aldetik ere.

• Azaldutako edukiak eta materialak aztertu, ulertu eta baloratu egingo dira.

• Ikasleek bakarka nahiz taldeka zenbait praktika gauzatuko dituzte.

• Ikasleek jorratutako lanen aurkezpenak burutuko dira klasean

• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Test motatako proba (%): 40
  • alde lanak (arazoen ebazpenak, proiektuen diseinuak) (%): 40
  • DILAN(Diziplinarteko Lana) (%): 20

Ikasleak lortuko duen notaren jatorria honako hau izango da:

- %80: gehienez 8 puntu.

1. Arlo teorikoa gainditu (bakarkako azterketa idatzia Ik. programa idatzia). Gainditzeko, 10 puntutatik gutxienez 5 eskuratu behar ditu.

2. Arlo praktikoa gainditu (taldekako lan idatzia. Ik. Lanaren ezaugarriak). Gainditzeko, 10 puntutatik gutxienez 5 eskuratu behar ditu.

Bi arloak gainditu ezkero, batezbestekoa egingo da eta emaitza x 0,80 biderkatuz lorturikoa izango da ikasgaiaren %80a.

- %20: gehienez 2 puntu.

Taldekako DILAN (Diziplinarteko Lana)eginda lorturiko puntuazioa gehituko zaio aurreko notari. Bien batura izango da ikasgaiaren azken nota.

- Ikasleak, nahi badu, eskubidea du azken proban ebaluatua izateko. Horretarako, ebaluazio jarraiari uko egin beharko dio, idatziz azalduz ikasgaiko irakasleari. Horretarako, lauhilabeteko lehen 9 asteko epea izango du.

- Ebaluazio jarraian dagoen ikaslea, azken probara aurkeztuko ez balitz, ikasgaiko bere emaitza EZ AURKEZTUA izango litzateke.

Eskoletan emandako edukiak.
Artikulu osagarrien txostena.
Programa idatzia.

Oinarrizko bibliografia

. Pastor, S. (2004): Aprendizaje de segundas lenguas. Lingüística aplicada a la enseñanza de idiomas. Alicante: Universidad de Alicante.

. Pikabea, I. (2008): Glosario del Lenguaje. La Coruña: Netbiblo

. Rubia, F. J. (2009): Zer da zure burmuinari buruz dakizuna? 60 galderari, 60 erantzun. Donostia: Gaiak.

Gehiago sakontzeko bibliografia

.Boixereu, M. (2000): Autoaprendizaje de lenguas extranjeras: educación a distancia, centros de recursos, aplicación en clases numerosas. Madrid: UNED.
.Europako Kontseilua (2002): Erreferentzi marko europar bateratua: hizkuntzen ikaskuntzarako, irakaskuntzarako eta ebaluaziorako. Donostia: HABE
.Mazzota, P. (2004): Aprendiendo a aprender. Estrategias de aprendizaje de segundas lenguas y autonomía del estudiante. Sevilla: Edición y Comunicación. S.L.
.Muñoz, J. (1991): La adquisición de las lenguas extranjeras. Madrid: Visor.
.Rubin, J.; Thompson, I. (1988): Nola izan hizkuntza ikasle arrakastatsua. Itzulpen Saila, 20. Donostia: HABE.
.Vez, J.M. (2000): Fundamentos lingüísticos en la enseñanza de lenguas extranjeras. Barcelona: Ariel.

Aldizkariak

BAT aldizkaria
BORDON, Madrid: Sociedad española de Pedagogía, 1949-
HIZPIDE aldizkaria
INTERNATIONAL JOURNAL OF MULTILINGUALISM
JAKIN [Yakin, 1956-1960], Arantzazu: [s.n.], 1961-
LANGUAGE AND EDUCATION: An International Journal, Clevedon, Avon: Multilingual Matters,
TANTAK aldizkaria

Web helbideak

www.multilingual-matters.com
www.interculturalpress.com
www.linguistlist.org
www.coe.fr/index.asp
www.hezkuntza.net
www.isei.euskalnet.net
www.uv.es
www.cervantes.es
www.habe.euskadi.net