1. Haurtzaro eta nerabezaroko oinarrizko premiak eta horiek ez asebetetzeak garapenean izan ditzaketen ondorioak ezagutzea.

2. Testuingurune familiarrean, sozialean eta eskolan, garapen egokia sustatzen duten, oinarrizko eta elkarreragile diren testuinguru prozesuak eta elkarrekintzak, identifikatzeko gai izatea.

3. Hezkuntza-testuinguruetan (bai familian, bai gizartean eta baita eskolan ere), garapen psikologikoa optimizatzeko programak, konpetentziak eta aplikatzeko estrategiak ezagutzea.

4. Hezkuntza-sistemaren barne, orientazio-prozesuek lan munduan nahiz profesionalean duten zeregina ezagutzea.

5. Errendimendu akademikoa optimizatzera zuzendutako esku-hartze proposamen desberdinak ezagutzea.

6. Testuinguru eta garapen aro desberdinetako ikaskuntza zailtasunekin erlazionaturik dauden behar psikoedukatiboak identifikatzeko gai izatea.

7. Ikaskuntza zailtasunei erantzuna ematen dioten esku-hartze psikoedukatiboko proposamenak diseinatzeko gai izatea, testuinguru formal eta ez formaletan: familia, adinkide eta eskolari egokituak.

8. Esku-hartze programa bat egoki aurkezteko eta justifikatzeko gai izatea, euskarri tekniko desberdinekin publikoki defenditu ahal izateko moduan.

9. Lanbidearen kode deontologikoa eta horrek esku-hartze edukatibo arloan duen aplikapena ezagutzea.

1.- Haurtzaro eta nerabezaroan oinarrizko beharrak eta hauen erantzun familiar, eskolar eta sozialak.

2- Jarduketa lehendarra eta bigarrendarra lantzen duten eredu teoriko garrantzitsuenak

3.- Garapenaren sustapena familia arlotik.

4.- Garapenaren sustapena adinkideen eta eskolaren arlotik.

5.- Aholkulari nahiz orientatzailearen funtzioak.

6.- Prebentzioa eta garapena hgezkuntza arloan.

7.- Bizitzarako orientazioa edo orientazio bokazionala.

8.- Ikaskuntza zailtasunak eta behar psikoedukatiboak.

Irakasgaiaren helburu nagusia, ikasleei heziketa-testuinguru desberdinetan lan egiteko gaitasuna ematen dizkieten oinarrizko ezagutzak eta konpetentziak eskaintzea litzateke. Eskola magistraletan eredu teoriko desberdinekin eta hainbat testuinguruneekin (familia, soziala, eskola,.ea) harremana duten eduki desberdinak edo-ta oinarrizko irizpideak azalduko dira. Gehien bat jarduketa lehendarra eta bigarrendarrari bideratutako teknikak landuko dira. Eskola praktikoak, mintegiak eta tailerrak eremu zehatz batean esku-hartze programa bat diseinatu eta garatzen ikastea da. Batez ere lan saioak izango dira non arazo-metodologia erabiliz irakasleak urrats desberdinak diseinatzen lagundu, feedback-a eskaini, material desberdinak proposatu eta laguntza eskainiko duen programaren diseinoan. Arazo/kasua metodologiaren bidez nahi da ikasleak populazio/arazo baten oinarrizko beharrak antzemateko gai izatea eta honi aurre egiteko programa bat diseinatzen ikastea

Irakasgai honetan talde bakoitzeko bi irakasle daude, bakoitza irakasgaiaren %50aren arduradun izango delarik.



Zati bakoitzari dagokion azterketan lor daitekeen puntuaziorik altuena 3 puntu dira. Praktiketako dosierrean lor daitekeen puntuaziorik altuena 2 puntu dira. Horrela, gehienez lor daitekeen puntuazioa 10 da



Bi kasuetan ebaluaziorako irizpideak ondorengoak dira:

a) Idatzizko froga itxia

Ezagutza teorikoak test moduko azterketa baten bidez ebaluatuko dira. Ohiko deialdian izango da eta arlo teoriko osoa barne hartzen du. Bertan ezagutza teorikoak nahiz praktikoak sar daitezke.

b) Praktika dosierra

Lan honek esku-hartze programa baten diseinua, lanketa eta aurkezpena barneratzen ditu, baita ikasgelan egindako lan praktikoen txostenak.

Esku-hartze programak bi entrega izango ditu, kalifikazioarekin, irakasgaiaren zati bakoitzean



Irakasgaia gainditzeko zati bakoitzeko azterketa eta dosierra gainditu behar dira. Beraz, azken kalifikazioa lortzeko irakasgaiaren lau zatietan lortutako noten batuketa egingo da, batuketa hori burutzeko nahitaezkoa izango delarik lau zatiak gainditzea.



Ebaluazio jarraieko praktikak gainditzen es dituzten ikasleek berreskuratu ahal izango dituzte, es ohiko deialdian amaierako azterketara aurkeztuz, eta bertan praktika-azterketa bat egingo da.



OHIKO DEIALDIA

Ikasleek eskubidea izango dute azken ebaluazio bidez ebaluatuak izateko, etengabeko ebaluazioan parte hartu zein ez hartu. Eskubide hori baliatzeko, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren zatiaren ardura duen irakasleari eta, horretarako, lehenengo zatiari dagokionez 4. astea baino lehenago egin beharko du eta bigarren zatiari dagokionez 9. astea baino lehen, lauhilekoa hasten denetik kontatzen hasita.



DEIALDIARI UKO EGITEA

Deialdiari uko egiteak azken kalifikazioa <> izatea suposatzen du.

Etengabeko ebaluazioaren kasuan, bai eta azken ebaluazioaren kasuan, azterketa egun ofizialean egin beharreko probara ez aurkezte hutsak ekarriko du automatikoki kasuan kasuko deialdiari uko egitea.

1. ZATIA:

* Reizabal, L. eta Acha, J. (2012): “Kontzeptuzko oinarriak, helburuak eta gaitasunak”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU,9-23.

* Reizabal, L. eta Ulanga, A. (2012): “Haurtzaroko eta nerabezaroko inarrizko premien sailkapena eta haiek ez asebetetzeak ekar ditzakeen ondorioak”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, 25-38.

* Reizabal, L. (2012): “Prebentzioa eta esku-hartzea arrisku sozialean dauden haur eta nerabeekin”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, Bilbo, 153-182

* Reizabal, L. (2012): “Prebentzioa eta esku-hartzea familian”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, Bilbo, 39-87.

*Reizabal, L. eta Sarrionandia Peña, A. (2012): “Hezkuntza sozioemozionala eskolaren eta beste haurrekiko elkarrekintzaren testuinguruetan”, in L. Reizabal.eta J.Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, Bilbo, 89-139.

2. ZATIA

Oinarrizko bibliografia

1. ZATIA:



* Reizabal, L. eta Acha, J. (2012): “Kontzeptuzko oinarriak, helburuak eta gaitasunak”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU,9-23.

* Reizabal, L. eta Ulanga, A. (2012): “Haurtzaroko eta nerabezaroko inarrizko premien sailkapena eta haiek ez asebetetzeak ekar ditzakeen ondorioak”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, 25-38.

* Reizabal, L. (2012): “Prebentzioa eta esku-hartzea arrisku sozialean dauden haur eta nerabeekin”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, 153-182

* Reizabal, L. (2012): “Prebentzioa eta esku-hartzea familian”, in L. Reizabal eta J. Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, 39-87.



*Reizabal, L. eta Sarrionandia Peña, A. (2012): “Hezkuntza sozioemozionala eskolaren eta beste haurrekiko elkarrekintzaren testuinguruetan”, in L. Reizabal.eta J.Acha Hezkuntza sozioemozionala eta ikaskuntza zailtasunak: hezkuntza-testuinguruetan aplikatzeko esku-hartzea. UEU, Bilbo, 89-139.

2 Zatia

Darretxe, L. (2012). Hezkuntza inklusiboa eta aniztasunari arreta. Bilbo: Euskara eta Eleanizatasuneko Errektoreordetzaren sare argitalpena EHU/UPV.

Pastrana, M. G., & Laguna, A. P. (2008). Orientación educativa: fundamentos teóricos, modelos institucionales y nuevas perspectivas. Ministerio de Educación, Política Social y Deporte.

Darretxe, L. (2012). Hezkuntza inklusiboa eta aniztasunari arreta. Bilbo: Euskara eta Eleanizatasuneko Errektoreordetzaren sare argitalpena EHU/UPV.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Berritzegune Nagusia. (d.g.). Oinarrizko Konpetenziak lantzen: metodología eta ebaluazioa. Eusko Jaurlaritza. Hezkuntza Saila.
Darretxe, L. eta Zenitagoitia, E. (2008). Hezkuntza bereziaren oinarri pedagogikoak.UEU.
De Miguel, M. (2006). Métodos y modalidades de enseñanza en la educación superior. M. De Miguel, Metodologías de enseñanza y aprendizaje para el desarrollo de competencias (17-26 orr.) Alianza.
Echeita, G. (2007). Educación para la inclusión o educación sin exclusiones. Madril: Narcea.
Eusko Jaurlaritza (2018). Norbanakako curriculum egokitzapei buruzko hezkuntza Sailburuordearen argibideak [Interneko materiala]. Euskadi.eus
García-Vidal, J. eta González-Manjón, D. (2001). Dificultades de aprendizaje e intervención psicopedagógica. Eos.
González Manjón, D. (1995). Adaptaciones curriculares. Guía para su elaboración. Aljibe.
INCLUD-ED: Strategies for inclusion and social cohesion in Europe from education (2007). Working Paper: Effective Educational Practices in Europe. INCLUD-ED.
Jiménez, F. eta Vilá, M. (1999). De la educación especial a la educación a la diversidad.Aljibe.
Miñan, A. (2003). Conceptos básicos para la adaptación del curriculum.
A. Miñan (Koord.). Necesidades educativas especiales y adaptación del curriculum (17-22 eta 33-35 orr.).Nativola.
Novak, J. D. (1996). Hezkuntzaren teoria eta praktika. Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua. (Itzultzaileak: I. Iñurrieta eta L. Oihartzabal) Santana, L. E. (2003). Orientación educativa e intervención psicopedagógica.Pirámide.
Ziarsolo, A. (1999). Haur Hezkuntza eta espezialistak. Hik Hasi, 40. alea.

Aldizkariak

•http://www.hikhasi.eus/
•http://www.ehu.eus/ojs/index.php/psicodidactica
•http://www.hezkuntza.ejgv.euskadi.eus/contenidos/informacion/dig_pu
blicaciones_innovacion/eu_escu_inc/adjuntos/16_inklusibitatea_100/100002e Pub_EJ_Index_e.pdf
http://www.hezkuntza.ejgv.euskadi.eus/r43-
573/es/contenidos/informacion/dig_publicaciones_innovacion/es_escu_inc/ad
juntos/16_inklusibitatea_100/100011e_Pub_EJ_Plan_diversidad_e.pdf
http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001211/121117s.pdf
http://www.pangea.org/