Bioleta ozarrari nik hitz bi:

 

«Lapur ezti, nondik hik horren gozo

lurrina? Maiteren hatsetik, noski.

Gorrindol bitxiz musu-eder oso,

haren zainetatik baitun edoski».

 

Lirioak zure eskua, hara;

mendaroak ilea ostu zizun;

arrosa bik arantzetan ikara:

gorri, lotsa-suz; zuri, etsikizun;

 

ez gorri ez zuri, hirugarren bat,

bietatik eta zure hatsetik

ebasle, sasoi betean har beltzak

mendekuz janez zeukan ia hilik.

 

Beste lilirik bazen, baina oro

zure lapur huts, gozo eta margo.