Practicum hau, beraz, heziketa-ibilbidean guztiz txertatuta agertuko zaigu, ikaskuntzarako adierazgarri eta kontrasterako iturri gisa. Halaber, praktikak zentzu bat ematen die horren euskarri diren eta horien bilakaera orientatu dezaketen ezagutza teorikoei. Hori dela eta, PIII honetan garrantzi berezia izango du ikaslea egiten ari den Minorraren alorrean jarduteak eta bertatik jasoko duen esperientziak.

Era berean, ikerketarako gaitasuna adierazi beharko du, ondoren burutu beharko dituen azterketa sakonagoak egiteko gai izan dadin.

KONPETENTZIAK

I.- LANKIDETZA HEZKUNTZA KOMUNITATEAN

Ingurune sozialeko eta hezkuntza komunitateko lankidetza modu ezberdinak ezagutzea

II.- ELKARREKINTZA ETA KOMUNIKAZIO PROZESUAK

Leheneko (6-12 urte) taldeetako elkarrekintza eta komunikazio prozesuak erregulatzea.

III.- HEZKUNTZA ESKU-HARTZEA

Ikastetxe batean sor daitezkeen jarduera eremu ezberdinetako hobekuntza proposamenetan parte hartu

IV.- PRAKTIKAREN HAUSNARKETA

Praktika jardunetik hausnartzea, irakaskuntza-jarduneko ahulguneez eta indar-guneez ohartzeko eta baita ikastetxearen eta hezkuntza sistemaren mugez ere.

1 Gaia: Hezkuntza praktika eta ikaste-irakaste prozesuaren balorazio kritikoa

Ikasgela: maisu-maistra tutorea, gelaren antolaketa eta dinamika, komunikazio prozesuen erregulatzea

Kasuen diziplinarteko azterketa eta soluzio proposamenak

Hezkuntza lankidetza: moduak, metodologiak, programa eta proiektu motak

Kudeaketa lanak



2 Gaia: Proiektu didaktikoen eta hezkuntza programen ( berrikuntzakoak, lankidetzakoak, esku-hartzekoak …) diseinua, inplementazioa eta ebaluazioa, minorraren alorretik

Prozesuaren definizioa: proiektuaren edo programaren garaiak

Arazoaren azterketa eta definizioa

Erreferentziazko marko teorikoa edo gaia

Garapena eta diseinua

Burutze edo ezarpena

Emaitzen azterketa eta hobekuntza proposamenak

IKASLEAK ERABIL DITZAKEEN TRESNAK ETA BALIABIDEAK

Ikasleen gogoeta eta esperientzia bidezko ikaskuntzan oinarritutako Practicumaren ikuskera, helduen ikaskuntza autonomoa ardatz gisa hartuta, ezin daiteke oinarrizko estrategia edo metodologia bakar batean bermatu. Ikasleak praktika-prozesu horretan guztian bere garapen pertsonala eta profesionala erdiesteko hainbat estrategia eta baliabide erabil ditzake. Oinarrizkoak hauek izango lirateke: 1) Behaketa, 2) Egunkaria, 3) Paper-zorroa eta 4) Elkarrizketak.

• Final Assessment System

Bi agentek ebaluatuko dute praktikak egiten ari den ikaslea: batetik, Irakasleen U.E.ko tutoreak, eta bestetik, Practicuma egin den ikastetxeko tutoreak. Horietako bakoitzak bere protagonismoa izango du ikaslearen azken kalifikazioan:

1) Irakasleen U.E.ko tutoreak honako alderdi hauek baloratuko ditu:

- Aurretiazko prestakuntzan egindako lana, mintegiak, foroak, bisitak eta bideoa; horiek azken kalifikazioaren % 30a osatuko dute.

- Memoria eta egunerokoa; horiek azken kalifikazioaren % 40a osatuko dute.

2) Gainerako % 30a ikastetxeko maisu-maistra tutoreak baloratuko du, ikasleak praktika-aldian egin duen lana kontuan hartuta.

Irakasgaiaren beraren konpetentziak lortzea da practicumaren helburua (ikus “konpetentzietan oinarritutako programazioa”, 4. atalean), eta horrenbestez, bi agenteek aldez aurretik zehaztutako ebaluazio-irizpideak dituzte.

Horrez gain, honako aldaera hauek kontuan hartzea komeni da:

- Azken nota eskuratzeko batez bestekoa egin aurretik, beharrezkoa da alde bakoitza gaindituta izatea, gutxienez, 5eko notarekin.

- Egonaldia edo lana, bietako bat gainditzen ez badu azken nota EZ NAHIKO izango da 1. deialdian. Egonaldia bada gainditu ez duena, ez ohiko deialdian ez aurkeztua izango du.

- Ez ohiko deialdian ere gainditzen ez badu, practicum osoa errepikatu beharko du hurrengo ikasturtean.

Practicum IIIaren gida eta baliabide tresnak: http://www.irakasleen-ue-donostia.ehu.es/p222-content/eu/contenidos/informacion/eumagisss_practicum_indice/eu_indpract/graduko_gidak.html

Basic bibliography

BOLÍVAR, A.; DOMINGO, J. (2007). Prácticas eficaces de enseñanza. Madril: PPC.

CALBÓ ANGRILL, M. (Koord.) (2009). Guía para la evaluación de competencias en el Practicum de Maestro/a. Bartzelona: AQU Catalunya.

CANO, E. (2005). El portafolios del profesorado universitario. Bartzelona: Octaedro. ICE-UB.

CASINO, A. Mª. (2007). El Practicum de la diplomatura de Magisterio en la Universidad Católica de Valencia: formación inicial. Valentzia: San Bizente Martiriaren Valentziako Unibertsitate Katolikoa.

COLL, C. (2002). Observación y análisis de las prácticas de educación escolar. Bartzelona, UOC.

CORIAT, M.; ROMERO, A., GUTIÉRREZ, J. (Coord.) (2003). El Practicum en la formación inicial del profesorado de Magisterio y Educación Secundaria. Avances de investigación, fundamentos y programas de formación. Granada: Granadako Unibertsitatea.

DE MIGUEL DÍAZ, M. (Coord) (2006). Metodología de enseñanza y aprendizaje para el desarrollo de competencias. Madril: Alianza Editorial.

DEL VAL, J. (2001): Aprender en la vida y en la escuela. Madril: Morata.

EVERTSON, J.M. eta GREEN, J. (1998). “La observación como indagación y método”. Non: WITTROCK, M.C. (Arg. ): la investigación de la enseñanza,II. Métodos cualitativos y de observación. Bartzelona: Paidós MEC.

GAVARI STARKIE, E. (Koord) (2007). Estrategias para la intervención educativa. Practicum. Madril: Ramón Areces.

GAVARI STARKIE, E. (Koord.)(2005). Estrategias para la observación de la práctica educativa. Madril: Ramón Areces.

GAVARI, E. (Dic.) (2007). Estrategias para la intervención educativa. Practicum. Madril: Ramón Areces fundazioa.

HOLLY, M.L. (1989). “Writing to grow. Keeping a personal-professional Journal”. Heinemann. Porstmouth. New Hampshire

KLENOWSKI, V. (2004) Desarrollo del Portafolios para el aprendizaje y la evaluación. Madril: Narcea.

KOLB, Donald (1984). Experiential Learning: Experience as the source of learning and development. Prentice Hall, New Jersey.

LYONS, N. (1999) (coomp.). El uso de los Portafolios. Propuesta para un nuevo profesionalismo docente. Nueva York. Teachers Collage Press: Columbia University.

MARTINEZ, C. (Coord.) (2004). Técnicas e instrumentos de recogida y análisis de datos. UNED. Madril.

MERRIAN, L. Y CAFFARELLA, M. (1991). Learning in Adulthood:

MOLINA, S. (1998): “Bases para un nuevo diseño de las prácticas escolares de los futuros maestros” in. Revista Interuniversitaria de Formación de Profesorado. Zk. 33, orr. 161-180.

MONEREO, C. (Coord.) (2000). Ser estratégico y autónomo aprendiendo. Bartzelona: Graó.

PASCUAL, Mª T. (Ed.) (2007). Practicum: orientaciones para el Plan de Prácticas de la Diplomatura de Magisterio en la Universidad de La Rioja. Logroño: Errioxako Unibertsitatea.

PÉREZ GÓMEZ, A. (1997). “Socialización profesional del futuro docente en la cultura de la institución escolar. El mito de las prácticas” in Revista Interuniversitaria de Formación de Profesorado. Zk. 29, orr.125-140.

PORLÁN, R. (1987). “El maestro como investigador en el aula. Investigar para conocer, conocer para enseñar”. Revista Investigación en la escuela 1 (pgs.63-69).

RODRÍGUEZ MARCOS, A. (2002): Cómo innovar en el Practicum de magisterio. Madril: UAM.

SCHÖN, D. (1987). Educating thereflective practicioner: Towards a new design for teaching and learning in the professions. London Josey: Bass.

SCHÖN, D. (1992). La formación de profesionales reflexivos. Bartzelona: Paidós.

SHORES, E. y GRACE, C. (2004). El portafolios paso a paso. Infantil y Primaria. Bartzelona: Graó.

TRILLO, F. (2004). Competencias discentes de carácter socioprofesional. En A. Medina y M.L. Cacheiro (Coords.): Jornadas universitarias sobre Competencias Socioprofesionales de las Titulaciones de Educación. Madril: UNED. Aktak CDan.

ZABALZA, M. (2004). Diarios en clase: un inistrumento de investigación y desarrollo profesional. Madril: Narcea.

Web addresses

http://www.irakasleen-ue-donostia.ehu.es/p222-content/eu/contenidos/informacion/eumagisss_practicum_indice/eu_indpract/irakpracticumaurki.html