Bat-batean, abisurik gabe, inolako sintomarik gabe, joan den asteburuan Asier Garro irakaslea zendu zen. Ustekabeko heriotzak sekulako eragina izan du ezagutzen genuen guztiongan. Irakasle bikaina, lankide handia eta askoren lagun handia galdu dugu. 

Asier Garro Beristain (Mikel Asier, agiri ofizialetan), Medikuntza eta Erizaintza Fakultateko Donostiako Atalean lan egiten zuen, lehen Donostiako Erizaintzako Unibertsitate Eskola zena. Erizainen 35 belaunaldik maisu handi batengandik ikasi dute. Euskaraz irakasten zuen, bere doktore tesia ere euskaraz izan zen, euskarazko irakaskuntza materiala argitaratu zuen eta euskara zen bere komunikazio hizkuntza. 

Formazioz biologoa zen, beti erizaintzarekin eta erizainen prestakuntzarekin konprometituta egon da. Irakasle gisa, beste irakasgai batzuk eman dituen arren, “farma” irakaslea zen. Erizaintza-ikasketetan funtsezko ikasgaia zelakoan zegoen, pazienteen segurtasunarekin lotura zuzena duelako. Asierren ustez, botiken kontrako efektuak eta haien interakzioak ezagutzea oso garrantzitsua zen, baina dosi bat edo disoluzio bat behar bezala kalkulatzen jakitea ezinbestekoa zen. Berak baitzekien botika-akatsen % 40 dosifikazio-akatsen ondorioz gertatzen direla. 

Akats horiek ondorio larriak edo heriotza eragin ditzaketelako, lan handia egin zuen dosifikazioaren ikaskuntza hobetzeko. Irakaskuntza-metodologia berritzaileak sartu zituen, eta ikaskuntzarako material eta tresna interaktiboak sortu zituen. Lortutako emaitzak ere aztertzen zituen, berrikuntza bakoitzak izandako hobekuntza neurtzeko. Oso pozik zegoen azken emaitzekin. Emaitza horiekin artikulu bat prestatzen ari zen eta hurrengo ikasturterako hobekuntzak prestatzen ari zen. Izan ere, hezkuntza-berrikuntza bere egungo ikerketa-arloa zen. 

Euskal Herriko Unibertsitatearekin ere konprometituta zegoen, unibertsitate publikoarekin konprometituta. Baita zentroarekin, Donostiako Erizaintzako Unibertsitate Eskolarekin (orain fakultateko atalarekin) eta bere sailarekin (Erizaintza II sailarekin) ere konprometituta zegoen. Eskolako zuzendaritza-taldeko kide izan da, eta saileko zuzendari izatea egokitu zaio bi alditan, errektoretza-izendapenez, inork ez baitzuen ardura hori hartu nahi. Gradu amaierako lanaren koordinatzaile gisa, analisi estatistiko arduratsu batetik abiatuta, errubrikak baliozkotu zituen, epaimahai homogeneoagoak antolatzeko irizpideak ezarri zituen, eta GrAL eredu berritzaile berri bat bultzatu zuen. 

Ikerkuntza da bere ibilbideko beste kapitulu bat, farmakologia-sailari lotua. Sail horretan egin zuen doktoretza-tesia. Hori dela eta, egonaldi bat egin zuen Leicesterreko unibertsitatean. Eskoziarrak ulertzea zer zaila zen komentatzen zuen, azentu itxia zutelako. Biodonostiatik igaro zenean, kardiologiara hurbildu zen. Ikerketa-alderdi horretatik eratortzen da bere zorroztasun zientifikoa, alderdi metodologikoei ematen zien funtsezko izaera eta analisi estatistikoekiko zaletasuna. Edozein ikerketa zuzendu behar duten printzipio etikoak inoiz ahaztu gabe. Pasioa transmititzen zuen horretaz hitz egiten zuenean. Ziur nago ekoizpen zientifiko handiagoa izan zezakeela, baina eskuzabaltasunez, erizaintzan, irakaskuntzan eta zentro honen garapenean inplikatu zen.  

Denbora horretan zehar, lankide askok ikusi ahal izan dugu bere prestakuntza bikaina, bere espiritu ikertzailea, bere buru analitiko pribilegiatua eta bere lanerako gaitasuna. Eskuzabaltasunez partekatzen zituen talentu horiek guztiak. Bere argudioak analisi estatistiko konplexuekin eta dagozkien grafikoekin aurkezten zituen. Hori zen Asierren marka. Ziur nago bere Athletic maitearen garaipenak edo porrotak SPSS programa estatistikoarekin aztertzen zituela. 

Une asko partekatu ditugu, eta ez dut aukerarik izango erakutsi didan guztia eskertzeko, harengandik ikasi dudan guztia eskertzeko. Inoiz ez dut ahaztuko gau zoragarri bat, Albaicingo terraza batean eserita geundena, Alhambrari begira. Hezkuntza berriztatzeko kongresu batera joanak ginen, eta amaitzean, lasai eserita, hitz egiteko aprobetxatu genuen. Jainkotiarrez eta gizatiarrez hitz egin genuen, gure familiez, zein harro sentitzen zen haien seme-alabez, Izaroz, Aitzolez eta Joritzez. Baita unibertsitateaz, gure atalaz, egiten ari ginenaz eta egin genezakeenaz ere. Han, gaur egun errealitate diren ideia batzuk sortu ziren, lankide bikain baten espiritu eraikitzaileari esker. 

Orain, pertsona handi bat agurtzea dagokigu, irakasle aparta, metodologikoki bikaina, zientifikoki zorrotza eta irakaskuntzaren berrikuntzarekin erabat konprometitua. Erizainen promozio ugaritan arrasto sakona utzi duena. Baita berarekin lan egiteko zortea izan dugunon artean ere. Asierrek ez luke triste ikusi nahi. Ziur nago animatuko gintuela lanean jarraitzera, irakasten jarraitzera, ikertzen jarraitzera, partekatzen jarraitzera, gozatzen jarraitzera, barre egiten jarraitzera eta, batez ere, bizitzen jarraitzera. Denborak lagunduko omen du bere bat-bateko desagerpena eragin digun zauri sakon hau orbaintzen, baina denbora igaro arren, oroitzapen ezabaezina gure oroimenean eta gure bihotzetan grabatuta geratuko da. 

Eskerrik asko, Asier! 

Jesus Rubio Pilarte
Medikuntza eta Erizaintza Fakultateko Donostiako Ataleko dekanorde-koordinatzailea

Medikuntza eta Erizaintza Fakultateko (Donostia) kideek egindako bideoa, Asier Garro irakaslearen omenez.